Miura SV: İki milyon euroluk Lambo ile duygusal çıkış

Lamborghini Miura, ilk süper spor otomobil olarak kabul ediliyor. Sunumundan 50 yıl sonra nasıl gidiyor? Cevap burada.

Lamborghini Miura, süper spor otomobil terimini başka hiçbir otomobilin yapamadığı şekilde icat etti! 350 GT ve 400 GT 2+2'den sonra Miura, eski traktör üreticisi Ferrucio Lamborghini'nin üçüncü modeli ve boğa güreşinden ilham alan bir isim taşıyan ilk model oldu.

Adını üreme için Murciélago adlı dövüş boğasını kullanan Antonio Miura'dan almıştır. Miura'nın geliştirilmesi, o sırada Lamborghini'nin teknik direktörü olan Gian Paolo Dallara'nın yönetiminde 1963 yılında başladı. 1965'te ilk şasi ve motor (kod adı P400) gösterildi. Hala eksik olan şey cesetti.
Sadece bir yıl sonra Miura hazırdı. Nefes kesici tasarımın sorumlusu, Bertone için çalışan ve P400'ün kaportasını çizen, o zamanlar 27 yaşındaki Marcello Gandini idi. Pek çok uzmana göre gösterişsiz Miura hala dünyanın en güzel arabalarından biri - bence haklı.

Sadece 764 Miura üretildi
1966 ile 1973 yılları arasında toplam 764 Miura inşa edildiği söyleniyor - ve sarı bir örnek tam önümde. Lamborghini, yepyeni Revuelto'nun sunumunun bir parçası olarak müzeden birkaç hazine çıkardı. 400 GT 2+2 ve Aventador Ultimae Roadster'a ek olarak, Miura SV üçlünün yıldızı.

SV, 1971'de Miura'nın son versiyonu olarak tanıtıldı. Özel modeller Jota ve SVJ'nin yanı sıra SV, uzmanlar arasında en çok beğenilen versiyondur. SV'ler, 255/60 R 15 lastiklerine yer açmak için gerekli olan, açılır farların etrafındaki eksik "kirpikler", modifiye edilmiş arka lambalar ve genişletilmiş arka çamurluk davlumbazlarından tanınabilir.
Bugünün değeri: yaklaşık iki milyon avro
Ve bugün tam olarak böyle bir Lamborghini Miura SV kullanmama izin verildi. Gergin olduğumu yazmak çok hafif kalırdı çünkü yolculuktan hemen önce bir Miura SV'nin şu anki değerini sorma hatasına düştüm. "Yaklaşık iki milyon avro!", diye yanıtlıyor Lamborghini adamı Enrico kolayca. Tamam, bu üzerimdeki baskıyı kaldırmıyor. En azından bugün kuru. Önceki gün Lamborghini'nin evi olan Sant'Agata Bolognese'de kar yağıyordu.

Transformatöre benziyor: Miura'nın kaputu arkadan menteşeli. Ön kaputun altında bir stepne gizlidir.

İçeri girmek bile bir meydan okuma. Miura'nın geleneksel kapıları olmasına rağmen (efsanevi makaslı kapılar sadece varisi Countach ile tanıtıldı), araba 1,06 metrede o kadar düz ki, kelimenin tam anlamıyla kokpite girmeniz gerekiyor.

Neredeyse kıçınız asfaltta oturuyorsunuz ifadesi, motor gazetecileri arasında SUV olmayan herhangi bir araba için genellikle şişirici olarak kullanılır - ancak Miura için mükemmel bir şekilde geçerlidir.
Oturma pozisyonu hiç iyi değil
Koltuk sadece uzunluk olarak ayarlanabilir. 1.83 metrede, kollarımı neredeyse tamamen esnetmem ve aynı zamanda kıvrık bacaklarımın arasında bir yerde delikli üç kollu deri direksiyona sahip olmam gerekiyor. Saçım şimdiden hafif tavan döşemesine değiyor. Kısacası, oturma pozisyonu yetersizdir.
Ben hala uzuvlarımı ayırmaya çalışırken, radyo şöyle diyor: Motorları çalıştırın! Bana iki kez söylenmesi gerekmeyen bir talimat. Telkari kontak anahtarını kilide koyun, çevirin, birkaç güçlü gaz patlaması ekleyin - ve marş motorunun birkaç dönüşünden sonra V12 tamamen oradadır.

3.9 litrelik doğal emişli motor, 60 derecelik yatış açısına sahip bir V12'dir. P400'de motor, S'de 370 bg'ye çıkmadan ve daha yüksek sıkıştırma oranı (9,5:1 yerine 10,7:1) ve 385 bg'ye farklı bir Weber aşağı çekişli karbüratör sayesinde SV'de zirveye ulaşmadan önce 350 bg sağladı. . Ancak, maksimum güç yalnızca 7850 rpm'de mevcuttu.
V12'nin montaj konumu dikkat çekicidir çünkü günümüzün süper spor arabalarının aksine uzunlamasına değil, sürücü ve ön yolcunun arkasına çapraz olarak monte edilmiştir.
Başlamadan önce, bir Lamborghini çalışanıyla Miura'nın V12'si hakkında konuşacağım. Bana motorun özellikle iyi beslendiğini açıklıyor: "Cinquecento Cavalli!" Yani 500 beygir mi? Bunu İtalyan gururu altında ayırtacağız!

Muhtemelen her araba hayranı gibi, geçmişte Miura hakkında biraz okudum ve meslektaşlarımın çoğu aynı fikirde: Miura kullanmak iştir! İlk metrelerde pek hissetmiyorum.

Ayakta duran pedallar arasında yeterli boşluk var ve alçak pencere sayesinde ön görüş mükemmel. Ve en geç ilk kısa hızlanma ile sıkışık oturma pozisyonu unutulur.
V12 bir motorun şiiridir
Bu esas olarak muhteşem motordan kaynaklanmaktadır. V12, gazda son derece hızlıdır ve sürücüye sürekli olarak gazın yükseltilmesini isteme hissi verir. Gaz pedalının uzun yolculuğu ilk başta alışılmadık geliyor, ancak sürüş yardımcıları olmamasına ve sadece 15 inçlik lastiklere rağmen gaza basmaya cesaret ederseniz, bir duygu, ses ve koku seli ile boğulacaksınız.

Gerçekten dikkat çekici olan, Miura SV'nin bunu yaparken ne kadar hızlı hissettiği. Bugünün standartlarına göre ölçülse bile Lambo, 385 beygir gücü ile hızlı bir spor otomobil. 1971'de bir Porsche 911 S 180 bg'ye sahipken bu arabanın nasıl hissettirdiğini hayal etmek zor. Belki de Lamborghini klasik departmanındaki çalışan Polo Storico, bu SV'nin özellikle "veloce" olduğunu söylerken haklıydı.

İçerisi gerçekten sıcak oluyor
V12'yi dinlerken ve bakışlarımı kokpitte gezdirirken birden içimin ısındığını fark ettim. Arkamdaki V12 aracın içine öyle bir ısı yayıyor ki durup ceketimi çıkarmak zorunda kalıyorum. Bu arada, dışarıdaki sıcaklık tek hanelerde - yazın kokpitte ne kadar sıcak olduğunu hayal etmek zor.

Köy yolunda birkaç kilometre geçtikten sonra iş arkadaşlarımı daha iyi anlıyorum: Miura'da hızlı araba sürmek sonuçta gerçek bir iş ama aynı zamanda inanılmaz eğlenceli. Tamamen senkronize edilmiş beş vitesli şanzıman (manuel ters kilitlemeli), devreye alınması gereken bir kuvvettir; topuzun şekli (parmaklar için girintili) ve açık kapı göz önüne alındığında bu bir zevktir.
Sadece 1298 kilo ağırlığındaki Miura, ayağı süper hafif hissettiriyor, kilitten kilide üç buçuk dönüşle klasik kremayer ve pinyonlu direksiyon, her komutu doğrudan merkezi kilitlemeli magnezyum tekerleklere iletiyor.

Hızlı hareket ediyorum ama sınır bölge hala çok uzakta. Bu beni mutsuz etmiyor çünkü Miura'nın da şirret olabileceği izlenimine kapılıyorum. Sadece 4.37 metre uzunluğundaki Lambo'nun son sürat yolda gergin olduğu da gelen haberler arasında.
Tek eleştirim frenler olabilir.

Miura, sunumundan yaklaşık 60 yıl sonra hızlanma açısından bugünün spor arabalarından birine ayak uydurabilirken, frenlerde durum çok farklı. Her yerinde (iki ayrı devre ile) hidrolik disk frenlere sahip olmasına rağmen, frenler yalnızca son anda devreye giriyor - ve o zaman bile fren performansı modern arabalarınkiyle uzaktan yakından karşılaştırılamaz.

Miura'da seyahat ederken çok daha ileri görüşlü olmalısınız. Küçük yuvarlak hız göstergesinde ne kadar hızlı sürdüğünüzü görmenin zor olması bu nedenle sorun değil. Özellikle Miura'nın hala ilginç bir özelliği olduğu için: 320 km/s'ye kadar çıkan hız göstergesi skalası sadece 40 km/s'den başlıyor. O zamana kadar işaretçi biraz hareket etmiyor. Sanki Miura sürücüye şunu söylemek istermiş gibi: 40 km/s'nin altındaki hızlar için havamda değilim!

Direksiyon başında birkaç saat geçirdikten sonra sarı Miura SV'yi güvenli bir şekilde kardeşleri 400 GT 2+2 ve Aventador Ultimae Roadster'ın yanına park ediyorum. Geriye kalan, şimdiye kadar üretilmiş yalnızca 150 Lamborghini Miura SV'den birini sürmüş olmanın kesinliği. Tasarım, duygular, ses, koku, tepkiler - bunların hepsi benim için bir süper spor araba yapıyor!

İtalyan köy yollarında bir Lamborghini Miura SV kullanmak - unutulmaz bir deneyim. Ancak tüm sürüş boyunca tek bir düşünceden kurtulamadım: Bayiden yepyeni bir Lamborghini Miura SV alıp bahçeden sürerken hissettiğim bu duygu ne olmalıydı?